ไม่อยาก party กับใครทั้งนั้น อยากอยู่เงียบๆตรงที่มีแค่ฉัน เปิดเพลงเบาๆกับคืนเหงาๆ หลับตาครั้งใดอยากลืมเรื่องราวเหล่านั้น ภาพที่ยังฝังใจยังคงเจ็บปวดทุกครั้ง ตอนที่ตื่นมานั้นเหมือนว่าฉันกำลังหลงทาง
เหมือนหลงทางอยู่ในโลกที่มันกว้าง living all alone ไม่มีแม้ใครข้างๆ the light turn off get lost in the cities ปกติไม่ดื่มหนักแค่พอจะ sip เป็นพิธี อารมณ์มันโดดเดี่ยวลงต่ำ มีแค่ความเหงาและเปล่าเปลี่ยว ใช้ชีวิตมันไม่ง่าย หลายครั้งที่อยู่ในห้องและร้องไห้ อย่าถามหาความช่วยเหลือมันไม่มี for free มันน่าสงสัย ว่าอะไรคือความพอดีของชีวิต และใครคือคนลิขิต ใครเป็นคนเขียนให้คนอย่างฉัน มันทำอะไรก็ต้องผิด มันช่างน่าน้อยใจไม่มีใครคิดเข้าใจ ไม่มีคำปรึกษาคิดอีกทีก็เศร้าใจ แต่ให้ทำยังไงแม่งเกิดมาเป็นผู้ชาย เจ็บปวดแค่ไหนก็ต้องบอกว่า everything gonna be fine ที่ต้องโกหกว่าทุกอย่างมันปกติ เพื่อซ่อนความรู้สึกที่มันอยากจะตาย
ไม่อยาก party กับใครทั้งนั้น อยากอยู่เงียบๆตรงที่มีแค่ฉัน เปิดเพลงเบาๆกับคืนเหงาๆ หลับตาครั้งใดอยากลืมเรื่องราวเหล่านั้น ภาพที่ยังฝังใจยังคงเจ็บปวดทุกครั้ง ตอนที่ตื่นมานั้นเหมือนว่าฉันกำลังหลงทาง
เหมือนหลงทางอยู่ในโลกที่มันกว้าง ชีวิตต้องเดินต่อแม้ไม่มีใครข้างๆ the life go on เดินออกจากความมืด ลุกจากที่นอนออกไปใช้ชีวิตของเรา ไม่จำเป็นต้องขอพรกับใคร just me myself & i good thing go bad i can’t keep that out of my mind แต่ผมยังคงสู้ เพราะแสงสว่างคงไม่ไกล f**k
