โหลดเพลง mp3 สกุณา - ชาย เมืองสิงห์

สกุณา - ชาย เมืองสิงห์
Written by：ชาย เมืองสิงห์
ชวนชักชมนก เสียในป่า

เกลื่อนกลาดดาดตา อยู่อาจินต์

เจ้าขุนทอง เอ่อ ร้องเสียงจ้า
คุณค่ะคุณขา มารยาปักษิณ

แก้วรองรับ จับต้นกวินนิน
สาลิกาพลัดถิ่น บินไปมา

ใช้ลิ้นทอง ร้องเจื่อยแจ้ว
ว่าอกเอ๋ยตายแล้วล่ะนะ

แม่แก้วจ้า

ผัวมีเมียน้อยเศร้าสร้อยโศกา

ล่ะฟูมฟายนัยนา น่าเห็นใจ

ช้ำหัวอก เหมือนตกเหวลึก

ล่ะนั่งนึกนอนนึก น่าร้องไห้

อยากหลั่งน้ำตา
ให้มันสาแก่ใจ

แต่เจ้าคงอาย พี่กระมัง

พิราบเลาะ เอ่อ เกาะริมรั้ว

เมียเกาะผัวละกุมแจติดหลัง

เร่งเร้ารักให้รีบกลับรวงรัง

ถึงรังแล้วก็ชั่ง เจ้าชู้ก็เชิญ

โพระดก กก กาน้ำ

ถลาถลำแนบน้ำสะเทิ้น

เอี้ยงเยื้องย่างเหยาะ

เรียบเราะริมเนิน

ทำเคอะเขินร้องอ้อยอีเอียง

อ้อยอีเอี้ยง เสียงอ้อแอ้
ล่ะจ๊อกแจ๊กจอแจ้ แม่สั่งเสียง

ฟังได้ไหมครับ

ล่ะไม่ได้ศัพย์สำเนียง

ภาษานกเอี้ยง เลี้ยงควายทุย

เบญจวรรณ จับกิ่งหว้า

กาเหว่าผวา
เห็นกระทาหลับปุ๋ย
พอไฟไหม้ป่า
พ่อสกุณาขี้ทุย

ยืนหน้ามุ่ย นกถึกทือ

ส่งสำเนียงเสียงเสนาะ

ใครได้ฟังชมเปาะ

เพราะจับใจหรือ

จับยอดทองร้อง

ทึดถืดทือ ทึดถืดทือ อยู่ร่ำไร

นายจ๋านายเจ้า

ล่ะขอข้าวขอแกง
ขอเงินทองแดง

ขอลูกสาวมีไหม

สวยสวยเอามาเถอะ
สกุณาขอบใจ

หากไม่ได้ ต้องวายชีวา

โอ้โอ๋วิหก เอ่อ อกเขาอกเรา

พี่สงสารเจ้า จริงสกุณา

ไม่น่าใจน้อย

นะเลยนะเลยหนา

ใครหนอจะเมตตา

ล่ะนกบ้างไหมเอย